ЕУ се наоѓа пред големи предизвици, од една страна, треба да ги заштити своите компании и економските интереси, а од друга, да не ја загуби својата улога како глобален лидер во борбата против климатските промени. Како ќе се развие оваа ситуација, ќе зависи од политичката волја и одговорот на граѓаните и економските актери. Европската комисија има планови да инвестира милијарди евра за да ја зајакне европската индустрија и да ги намали некои од зелените регулативи, вклучувајќи го и Законот за синџирот на набавки. Оваа одлука веднаш предизвика критики од страна на еколошките организации, кои ја опишуваат како „сеча“ на „Зелениот договор“, амбициозниот план на ЕУ за климатска неутралност до 2050 година. Економски предизвици и конкуренција од САД и Кина. Европа се наоѓа под притисок од повеќе страни. Од една страна, САД ги засилуваат трговските бариери и им се закануваат на европските компании со царини. Од друга страна, Кина ги преплавува пазарите со евтини електрични автомобили и други производи. Во меѓувреме, европската економија се соочува со економски проблеми. Австрија, на пример, се соочува со трета по ред година на рецесија, додека Германија, некогаш економски џин, се бори со една од најтешките економски кризи по Втората светска војна.
Европските компании долго време се жалеа на високите енергетски трошоци и претераната бирократија. Сега, ЕУ-комисијата одлучи да преземе офанзива и да инвестира големи суми за да ја направи Европа понезависна од САД и Кина. Додека „Зелениот договор“ беше главниот приоритет во претходните години, сега фокусот е на враќање на конкурентноста. Поддршка за зелените технологии Првиот дел од планот, наречен „Чиста индустриска зделка“, има за цел да ја направи европската индустрија поконкурентна и со помали емисии. Комисијата планира да мобилизира 100 милијарди евра во субвенции за зелени технологии и да обезбеди дополнителни гаранции од една милијарда евра во рамките на тековниот буџет на ЕУ. Исто така, субвенциите ќе бидат достапни побрзо и со помалку бирократски пречки. Еден од клучните елементи е создавањето на „Маде ин Европа“ сертификат, кој ќе ги промовира европските производи. Комисијата размислува и да ги приоритизира европските компании во јавните набавки, особено во стратешки важни сектори, како што се производството на електрични автомобили и обновливата енергија. Ова е слично на политиката на поранешниот американски претседател Доналд Трамп, кој исто така ги фаворизираше домашните компании.
За да се намали зависноста од увоз на критични суровини, како што се ретките земји, ЕУ планира да воспостави Центар за критични суровини. Овој центар ќе им овозможи на земјите членки да купуваат заеднички и да осигурат стабилни снабдувања. Автомобилската индустрија добива олеснување Автомобилската индустрија, која се соочува со строги правила за намалување на CО2 емисиите, ќе добие олеснувања. Комисијата планира да ги ревидира правилата за CО2 стандардите, со цел да се избегнат казни за производителите кои не ги исполнуваат целите. Ова се дел од напорите да се заштити европската индустрија од конкуренцијата со кинеските и американските производители. Намалување на енергетските трошоци Вториот дел од планот, наречен „Достапен енергетски план“, има за цел да ги намали енергетските трошоци за компаниите и потрошувачите. Комисијата предлага забрзани процеси за одобрување на нови енергетски проекти, што би го зголемило производството на електрична енергија и ја намалило зависноста од увезените фосилни горива. Исто така, се планираат економски стимулации за државите членки да ги намалат даноците на енергијата. Долгорочните договори меѓу компаниите и производителите на електрична енергија ќе добијат државна поддршка, а Европската инвестициска банка (ЕИБ) ќе игра клучна улога во обезбедувањето на стабилни цени. Намалување на бирократијата и олеснување на „Зелен договор“
Третиот дел од планот се фокусира на намалување на бирократијата. Комисијата предложи омнибус-директива, која ќе ги поедностави некои од прописите на „Зелен договор“. На пример, Законот за синџирот на набавки, кој ги обврзува компаниите да ги проверуваат своите добавувачи во однос на почитувањето на човековите права и еколошките стандарди, ќе биде олеснет. Според новиот предлог, компаниите ќе треба да ги проверуваат само нивните директни партнери, наместо целиот синџир на набавки. Исто така, ќе има олеснувања и за климатските царини, кои ќе се применуваат само за големите увезувачи, а не за малите и средните претпријатија. Дополнително, бројот на компании кои треба да објавуваат информации за нивната еколошка и социјална одржливост ќе се намали за 80%. Еколошките организации веќе ја критикуваа оваа иницијатива, нарекувајќи ја „сеча“ на „Зелен договор“. Сепак, предлозите на Комисијата сè уште не се конечни. За нивно усвојување ќе биде потребна согласност и од земјите членки и од Европскиот парламент, што значи дека дебатите ќе траат уште неколку недели или месеци.
