„Денес се збогуваме со нашата иднина“, вели една постара жена додека ги брише солзите и полека оди кон гробиштата во Кочани, Македонија. Целата болка, тага и жалење за изгубените млади животи во дискотеката „Пулс“ ноќта меѓу сабота и недела се вклопуваат во една реченица. Македонија денеска е во жалост. Во нивниот вечен одмор испраќа десетици главно млади луѓе, кои таа кобна вечер едноставно излегле да се забавуваат, да се дружат, а еден од нив дури и да го прослави раѓањето на синот, не сомневајќи се дека тоа ќе им биде последната ноќ од животот.
Нема кој денеска не прошетал по кочанските улици, а не пушти ни солза. Нема човек кој не почувствувал тага и гнев во исто време затоа што животите прерано згаснале поради невнимание на поединци! Кочани денеска е пуст град, сите отидоа на гробишта, на погреби на невини загинати луѓе. Никој не зборува денес. Луѓето молчејќи се движат кон гробиштата во Кочани.
Додека во центарот на Кочани речиси и нема никој, на улиците кои водат до гробиштата се создава гужва. Луѓето доаѓаат со автомобили од цела Македонија да ги испратат членовите на семејството, роднините, пријателите, соседите, школските другари, познаниците… На кочанските улици денеска има голем број полицајци и инспектори во цивилна облека. Во близина на гробиштата има лекари и медицински техничари подготвени да им помогнат на луѓето да го пребродат овој најтажен ден во поновата историја на Северна Македонија. Во кобната ноќ животот го загубија 59 лица во дискотека кога, како што се сомневаат истражните органи, избувна пожар поради употреба на пиротехнички средства на концертот на групата ДНК, а поради многу запаливиот материјал на покривот на зградата, пожарот брзо се прошири. За големината на трагедијата што го снајде Кочани говори и тоа што следниот ден почина човекот кој таа вечер ги превезуваше преживеаните деца и луѓе, возачот на кочанската Брза помош Иле Гочевски. Неговото срце не можеше да издржи после 11 пати возење без прекин на пациенти кон Скопје . Ги слушаше најстрашните извици додека превезуваше млади луѓе кои се борат за живот. Многу луѓе беа повредени, од нив 196 македонски болници не можеа да примат толку многу луѓе, од кои некои имаа најтешки изгореници, па Балканот уште еднаш ја покажа својата сила и солидарност. Повредените од Кочани се транспортирани во болници низ поранешна Југославија и пошироко, во повеќе од 10 земји. Тие се борат со најтешките повреди, да се вратат дома кај семејствата и да го продолжат животот, но едно е сигурно – таа ноќ никој никогаш нема да ја заборави. Нема ноќ, нема невини жртви.
