Денес во Манастир Бањска се прославува црквената слава посветена на Светиот Крал Милутин. Телото на Светиот Крал Милутин српски се наоѓа во црквата Света Недела во Софија и се смета за заштитник на градот. За своите 42 години власт изградил околу 40тина цркви и манастири:
-Црква Успение на Пресвета Богородица 1307-1309 година, Богородица Љевишка во Призрен
-Црква Успение на Пресвета Богородица 1321 година, во Грачаница
-Црква Богородица Тројеручица во Скопје, уништена 1392 година од османлиите
-Црква на Свети Ѓорѓи на реката Серава во Скопје, која е обновена 1283 година која претходно е направена од Византијскиот Цар Роман ||| 1028-1034 година
-Црквата на Свети Константин во Скопје која се споменува во неговото житије
-Црквата на Свети Ѓорѓи во Старо Нагоричане,1313-1318 година која е подигната на темелите од црквата која ја изградил Византискиот Цар Роман IV Диоген (1068-1071)
-Црквата на Светите праведници Јоаким и Ана, кралска црква во Манастирот Студеница 1313-1314 година кај Рашка
-Црква на Светиот Хрисов маченик Георги, се наоѓа кај селото Мажиќ до Прибој, кој бил во рушевини се до 1999 година кога археолошки е пронајден и обновен
-Црква на Светиот маченик Христов, Свети Никита,1307-1309 година во с.Бањани Скопска Црна Гора
-Црква на Светиот првомаченик и христов апостол Стефан 1312-1315, во Бањска денес е во процес на обнова бидејќи бил срушен од османлиите
-Црква на Света Богородица Одигитрија1314-1315 година, во Мушутиште кај Призрен
-Црква на Свети Петар 1320 година, ви Бијело поле
-Манастир Свети Никола во Кожле кај влевањето на Пчиња во Вардар ( го наведува во својата повеља 1353 година
-Самостан на Светиот Срѓа 1293 година, на Бојана кај Скадар
-Црква на Свети Јован во Свач 1300-та година, во тврдината Свач кај Улцињ
-Манастир на Свети Стефан, се спомнува во родословите во близина на Призрен
-Манастир Успесение на Пресвета Богородица, во Тврдош кај Требиње
-Манастир Витовница, се наоѓа во близина на Пожаревац се споменува во народните преданија
-Црква Света Троица, според натписот на на знамето на сремското село Моровиќ, црквата ја подигнал Крал Милутин некаде во Скопска Црна гора
-Манастир Вратна, во близина на Неготин
-Манастирица недалеку од Кладово кај Дунав
-Манастирската црква во Хиландар, започната 1293 или 1303 година
-Црква Вознесение Христово, се наоѓала на врвот на пиргот Хрусија на Света Гора во близина на Хиландар
-Црква во Продром, подигната е во склоп на Цаеиградскиот манастир Свети Јован Претеча
-Црква на Светиот Архиереј Христов Никола, се наоѓа во Солун но, не се знае точно во која градба
-Црква на Светиот Христов маченик Георгија, се наоѓа во Солун денес е претворена во музеј
-Црква на Пресветата Богородица во Трескавец кај Прилеп во преминот од 13 према 14 век
-Црква на Светиот Христов маченик Ѓеоѓи, се наоѓа во склоп на манастирот Богородица 12 км јужно од Кичево која е запалена во 16 век
-Манастир на Светите Архангели, подигнат како српски манастир во Ерусалим
-Црква на Света Света Троица, се наоѓа во близина на Солун
-Црква Свети Стефан, подигната е во склоп на манастирот посветен на Богорофица во Синај
Стефан Урош II Милутин Немањиќ (роден околу 1253 година – починал во Неродимље 29 октомври 1321 година) бил крал на Србија (1282—1321), и еден од најмоќните српски владетели во средниот век. Тврдината Ново Брдо била изградена од Стефан Милутин во 1285.
Стефан Милутин бил најмладиот син на кралот Стефан Урош I и неговата сопруга, Елена Анжујска. Неочекувано, тој станал крал после абдикацијата на неговиот брат Стефан Драгутин. Веднаш по стапувањето на тронот ги нападнал византиските земји во Македонија. Во 1282 ги освоил северните делови на Македонија, вклучувајќи го и градот Скопје, кој станал негова столица. Византискиот император Михаил VIII Палеолог ги започнал подготовките за војна, но умрел пред нивното завршување. Следната година Милутин напредувал со својот брат длабоко во византиската територија сè до Кавала.
Црквата Света Недела (бугарски: Света Неделя , поранешно име Свети Крал) е црква која се наоѓа во Софија, Бугарија. Моштите на кралот Стефан Милутин (владеел 1282–1321) во црквата Света Недела, по кого црквата уште се вика Свети крал
Црквата е катедрален храм на софискиот митрополит. Таа се наоѓа на стариот плоштад Коручешме кој денеска се вика Света Недела. Во 19 и првите години на 20 век храмот се нарекувал Свети крал, бидејќи во него се чувале моштите на српскиот крал Стефан Урош II (1282-1321). Околу 1460 година за време на епидемијата во градот, софискиот митрополит Силваниј ги пренел од населбата Трепча, северно од Приштина во денешниот Лулински манастир Свети Кирил и Методиј. Потоа тие биле пренесени последователно во ротондата Свети Ѓорѓи, во храмот Свети Архангел, во митрополитската црква Света Марина. Најверојатно во почетокот на 18 век храмот Света Недела станал митрополитски и моштите на српскиот крал биле пренесени во него.
Веројатно првичната црква била изградена во 10 век и како други тогашни софиски храмови била со камени основи, а нагоре со дрвена конструкција. Во овој изглед храмот опстојувал сè до средината на 18 век. Во почетокот на 50-тите години на 19 век Софиската митрополија и Софиската градска црковна општина одлучиле да изградат нов катедрален храм. На 7 мај 1856 година започнала изградбата на новата црква. Таа е трикорабна базилика со должина 35,5 метри и ширина 19 метри.
Во есента на 1863 година изградбата на новата црква била завршена. Од 1863 до 1865 година Антон Станишев го изработил иконостасот. Дел од иконостасот. Осветувањето на храмот се извршило во 1867 година. При привременото руско управување (1877-1879) кнез Александар Дондуков-Корсаков подарил на храмот комплет од 8 камбани со различна големина.
На крајот на 19 век во врска со големите урбанистички промени во центарот на главниот град црковното одбор решил да го реставрира надворешниот изглед на храмот. Дизајнот бил доверен во 1898 година на архитектот Никола Лазаров. За три години обновата била довршена. На 20 јуни 1915 година починал бугарскиот егзарх Јосиф I. Тој бил погребан на јужната страна на храмот. Три години подоцна починал софискиот митрополит Партениј, кој бил погребан на северната страна на храмот.
Црквата била срушена на 16 април 1925 година кога во неа бил организиран терористички напад од страна на комунистите во градот. Во нападот од експлозијата биле убиени 193 луѓе а биле повредени околу 500. Се смета дека тоа е најтешкиот терористички чин во историјата на Бугарија, а во тоа време и во светот.
Поправките на храмот започнале во јуни 1927 година. До пролетта на 1933 година бил изграден речиси новиот храм со должина од 30 метри, ширина од 15,50 метри и височина со куполата од 31 метар. Во храмот бил вратен позлатениот иконостас. Храмот бил свечено осветен на 7 април 1933 година. Во 1992-1994 година била извршена поправка на подот во храмот.
