За време на својата изборна кампања, поранешниот американски претседател Доналд Трамп тврдеше дека ќе може да ја реши руско-украинската војна „во рок од 24 часа“. Иако тој подоцна исполни дел од своите предизборни ветувања – како што се заострувањето на мерките за илегални премини на границата и намалувањето на бројот на федерални вработени брзото решавање на конфликтот меѓу Русија и Украина се покажа како неостварлива цел. Сега, со ревидирана цел за постигнување мир во рок од 100 дена, администрацијата и во сегашноста, и во минатото, мора да се соочи со комплексноста и упорноста на конфликтот, кој сè повеќе изгледа како нерешлив во краток рок. Нереализирано ветување:
Меѓу ветувањата на Доналд Трамп беше и амбициозната изјава дека ќе ја реши руско-украинската војна за 24 часа. Денес, таа изјава е ревидирана и сега целта е мир во рок од 100 дена. Но дури и тоа изгледа недостижно. „Ако не е можно да се стави крај на војната, мора да продолжиме понатаму. Но токму тоа е проблемот. Администрацијата на Трамп не може да ја напушти својата позиција „договор или отфрлање“ без политички ризик – рече државниот секретар Марко Рубио.mМир е сè уште можен, но само преку притисок врз Владимир Путин и преговори од позиција на сила. Кремљ нема да се откаже од војна за која верува дека победува, пишува Политико.
Трамп тоа го знае, наведува магазинот. „Можеби Путин не сака да ја запре војната… треба да се постапи поинаку со санкции“ – напиша на Truth Social. И покрај тензиите со Киев, стана јасно дека Русија ја кочи мирната разрешница. За вистински пробив, САД ќе мораат да го соочат Кремљ со реалноста, а не само со добри намери. Финансиската слабост на руската армија. Руската војска се потпира на високи бонуси за регрутација и исплати за да ги пополни своите редови. Ограничувањето на способноста на Москва да ја финансира оваа стратегија, на пример, преку притисок врз нејзината „сива“ танкерска флота што пренесува сурова нафта, ќе ја принуди на одлуки што сака да ги избегне. Или ќе се откаже од планот да ја прошири активната војска на 1,5 милиони војници, или ќе мора да мобилизира од побогатите класи на општеството, поблиски до центарот на моќ во Кремљ и потенцијално поопасни за стабилноста на режимот.
Од друга страна САД, исто така, можат да ја следат Европа и да помогнат во зголемување на домашниот капацитет на Украина за производство на оружје. Тоа би ги ублажило стравувањата на Пентагон околу сопствените резерви и би осигурало дека американската индустрија нема да заостане додека европските компании инвестираат во Украина и напредуваат во клучни сектори како дизајн и производство на дронови. За ова не се потребни големи вложувања, доволни се политички сигнали за да се охрабри домашната индустрија да се ангажира. Иако 100-дневниот мировен план на Трамп е речиси мртов, одговорот на САД на неговиот неуспех ќе има долгорочно влијание врз трансатлантската безбедност. Преговорите во Истанбул покажаа дека Путин нема интерес за трајно решение. Наместо тоа, Русија вложува сè во одржување на својата воена машина во Украина, и се подготвува за можен судир со НАТО. Колку подолго трае војната, толку повеќе расте опасноста, наведува магазинот. Трамп можеби гледа на овој конфликт како на наследство од претходната администрација. Но исходот – добар или лош – ќе се врзе за неговото време на власт. Ако е подготвен да се соочи со реалноста за режимот на Путин и да го притисне Кремљ до отстапки, сè уште има шанса да го остави зад себе наследството на миротворец.
