Сепак, неговиот втор обид не е прашање на блиска, па дури и среднорочна перспектива. Прво, Пригожин треба да ја пренесе својата војска во Белорусија, да ја надополни и да го реши прашањето за финансирање.
Што се однесува до одмаздата на шефот на Кремљ, Владимир Путин, има проблем со елиминацијата на Пригожин – многу е тешко да се најдат оние кои ќе бидат подготвени да извршат таква наредба. Ова мислење го искажа рускиот опозициски политичар и новинар Ихор Јаковенко во ексклузивно интервју за украинскиот портал ОБОЗРЕВАТЕЛ.
Што мислите дека ќе биде следно со ПВК „Вагнер“? Дали оваа структура ќе се распушти? Има информации дека нејзиното регрутирање продолжува.
– Очигледно е дека целата странска структура на „Вагнер“, која се наоѓа во Сирија, Африка, и на Блискиот Исток, ќе биде расформирана или ќе биде префрлена на друго раководство. Тоа е нешто што може да се каже со сигурност. Што се однесува до главниот дел, кој моментално е стациониран на територијата на Русија, тогаш веројатно, на еден или друг начин, ќе има обид на Пригожин да премести некој дел во Белорусија. Барем за тоа сведочат камповите што таму му се градат. И тие ќе се обидат да истурат дел во вооружените сили на Русија.
Се добива впечаток дека Путин е прилично одмаздољубив и веројатно нема да го остави овој бунт без одговор. Конкретно, постои мислење дека Путин нема да може да прости што сите биле сведоци на неговиот страв. Што му се заканува на Пригожин лично? Има ли шанси за втор обид за државен удар?
– Во овој момент Пригожин не е способен за ништо. Но, во иднина, мислам дека и Пригожин и Путин ќе се обидат да направат нешто. Пригожин ќе се обиде да се одмазди. Доколку заврши на територијата на Белорусија, доволно е да ја погледнете картата за да разберете дека на патот кон Москва од таа страна нема водени пречки и патеката е полесна.
Јасно е дека за тоа сè уште не може да се разговара, бидејќи Пригожин нема војска. Допрва треба да го постигне преместувањето на „Вагнер“ во Белорусија, да го заврши и да го реши прашањето за финансирањето, бидејќи сите знаат колку чини. Во секој случај, Лукашенко не може да го одржува „Вагнер“ во ваков обем, со толкав обем на финансирање. Затоа, прашањето за кампањата на „Вагнер“ за Москва не е прашање ниту денес, ниту утре, па дури ни задутре. Условите мора да созреат.
Дополнително, јасно е дека дури и да се формираат две бригади, тешко дека таквите сили можат да извршат државен удар. Ова е прашање на иднината.
Што се однесува до прашањето зошто Путин не го уништи Пригожин, вистинското прашање е кој би го направил тоа. Дали ќе има доволно мажи во вооружените сили подготвени да ја извршат оваа наредба? На крајот на краиштата, тие се борат рамо до рамо веќе подолго време, така што тука има повеќе прашања отколку одговори.
– Го споменавте финансирањето на „Вагнер“. Навистина скапа играчка. Но, Пригожин имаше доволно капитал. Што е со нив сега? Дали можеше да изгуби поголем дел од своите средства поради неговиот бунт?
– Така мислам. Не знам каде го чуваше капиталот, но во секој случај тешко дека ќе биде доволна сума за да го поддржи финансирањето на ПВК „Вагнер“ на подолг временски период. Вака или онака, тој веќе во голема мера ја изгубил својата империја. На пример, ja изгуби фабриката за тролови. Всушност, сите средства беа уништени, се што претставуваше закана за безбедноста на информациите. Шанкот е заклучен и чека нов сопственик.
Американскиот историчар Тимоти Снајдер рече дека некои Руси се подготвени да бидат управувани од друг експлоататорски режим, „бандит со најмногу оружје“. Дали мислите дека е во право?
– Мислам дека е во право. За тоа сведочи однесувањето на жителите на Ростов, на пример, кои со ентузијазам го пречекаа семејството Вагнер, како и истиот пасивен став на жителите на регионите Воронеж и Липецк – никој не излезе да го спречи Пригожин. Така што мислам дека историчарот е во право.
