Денеска е Светскиот ден за превенција од самоубиства. Овој ден се одбележува секој 10 септември и има за цел да ја подигне свеста, да ја намали стигмата околу самоубиството и да поттикне активности засновани на докази кои можат да ги намалат самоубиствата ширум светот. Самоубиството е голем јавно здравствен проблем со далекусежни социјални, емоционални и економски последици, пишува N1.
Се проценува дека во моментов има повеќе од 700.000 самоубиства годишно ширум светот, а секое самоубиство длабоко погодува многу повеќе луѓе. Самоубиството останува критично глобално прашање што ги засега поединците и заедниците ширум светот. Еден од 100 смртни случаи во светот е резултат на самоубиство. Самоубиството може да влијае на секој од нас. Секое самоубиство е поразително и има големо влијание врз оние околу нив.
Меѓутоа, со подигање на свеста, намалување на стигмата околу самоубиството и поттикнување активности засновани на докази, можеме да ги намалиме самоубиствата ширум светот. Светскиот ден за превенција од самоубиства е можност да се подигне свеста за самоубиството и да се промовира акција преку докажани пристапи кои ќе го намалат бројот на самоубиства и обиди за самоубиство на глобално ниво.
Промена на наративот за самоубиство има за цел да ги инспирира поединците, заедниците, организациите и владите да се вклучат во отворени и искрени дискусии за самоубиството. Со започнување на овие витални разговори, можеме да ги срушиме бариерите, да ја подигнеме свеста и да создадеме подобри култури на разбирање и поддршка, се вели на веб-страницата на Специјалната болница за психијатриски болести „Ковин“.
Преку одредени активности можете да направите тој мал придонес и разлика некому да биде одлучувачки во најтемните моменти – како член на општеството, како дете, како родител, како пријател, како колега или како сосед. Сите ние можеме да играме улога во поддршката на оние кои се соочуваат со самоубиствена криза или оние кои се ужалени од самоубиство.
Факторите и причините кои доведуваат до самоубиство се многубројни и комплицирани. Ниту еден пристап не функционира подеднакво добро за сите. Она што го знаеме е дека постојат одредени фактори и животни настани кои можат да направат некого почувствителен на самоубиство, а состојбите на менталното здравје, како што се анксиозноста и депресијата, исто така можат да придонесат. Луѓето кои имаат самоубиствени мисли може да се доживеат себеси како заробени или како товар за своите пријатели, семејство и оние околу нив, и затоа се чувствуваат како да се сами и немаат други опции.
Со создавање надеж преку акција на заедницата, можеме да им сигнализираме на луѓето кои имаат самоубиствени мисли дека има надеж, дека се грижиме и дека сакаме да ги поддржиме. Можете да помогнете и да им дадете надеж на сите со тоа што ќе покажете дека се грижите. Сите ние имаме улога во спречувањето на самоубиствата, без разлика колку е големо или мало. Можеби никогаш нема да знаеме на кого и колку сме помогнале и што ја прави таа разлика помеѓу улогите.
Сите можеме да дојдеме и да прашаме некој што знаеме како се чувствува и дали има проблем. Не мора да имате решенија или да кажувате некому што да прави, туку едноставно одвојувањето време и простор за да слушате некого за неговите проблеми или самоубиствени мисли може да му помогне. Кратките разговори можат да спасат животи и да создадат чувство на блискост и надеж кај некој кој можеби се бори.
Промената на наративот за самоубиството преку промовирање надеж може да создаде посочувствително општество каде оние на кои им е потребна се чувствуваат поудобно да бараат помош. Сите можеме да направиме нешто за да живееме во свет каде што самоубиството е препознаено и сите можеме да направиме нешто за да го спречиме.
Искуствата и приказните на луѓето кои доживеале самоубиство во блиско опкружување може да бидат исклучително моќни во помагањето на другите подобро да го разберат самоубиството, како и во охрабрувањето на луѓето да изберат да поддржат некого и поединци да бараат помош самите. Многу е важно лицето кое ја раскажува својата животна приказна за обид за самоубиство да знае како да го направи тоа на начин кој е безбеден за себе, но и за оние кои ја слушаат приказната.
Личните приказни за индивидуални искуства на значителна емоционална вознемиреност, самоубиствени мисли или обиди и искуства за закрепнување можат да им дадат надеж на другите дека иако минуваат низ периоди на неволја или криза, постои решение. Поединците кои споделуваат искуства од сопствената тага за самоубиство со нивната непосредна околина и како ја живеат својата „нова нормала“ можат да им помогнат на другите кои доживеале самоубиствена загуба да ги разберат последиците од самоубиството и да веруваат дека ќе можат да се справат со загубата. Ризикот од самоубиствено однесување може значително да се намали ако се грижиме еден за друг. Национална СОС линија со број 15-315, достапна 24/7, од сите мобилни и фиксни оператори во државата.
