Поминаа само пет недели откако американскиот претседател го шокираше Западот со тоа што го повика Владимир Путин да иницира процес за кој тој вети дека ќе донесе „КРАЈ на оваа страшна војна“. Како одговор, револтираните лидери на ЕУ побараа централно место на преговарачката маса и изјавија дека не смее да има разговори „за Украина без Украина“. Тие барања паднаа на тврд терен, анализира Политико . – Скоро секој ден се појавуваат повеќе непријатни изненадувања – од Доналд Трамп и неговиот заменик јавно критикувајќи го украинскиот претседател „диктатор“ во Овалната соба, до нападот на ЕУ за нејзиниот пристап кон екстремната десница, а потоа и најавата за нов бран царини за алуминиум и челик, пренесува Данас. На крајот, САД и Украина ги поправија своите излитени односи доволно за да одржат разговори во Саудиска Арабија и да постигнат договор за план за 30-дневен прекин на огнот кој повикува на прекин на сите борби на првите линии – на копно, на море и во воздух. Имаше само еден, речиси незабележлив услов: Украина ќе го спроведе прекинот на огнот само ако Русија се согласи на истото.
Но, кога Трамп повторно разговараше со Путин оваа недела за да инсистира на 30-дневен прекин на огнот, рускиот лидер всушност го отфрли примирјето. Наместо тоа, Путин постави низа услови кои изгледаа речиси невозможни, со минимум ветување дека нема да ја нападне „енергетската инфраструктура“. Потоа веднаш започна нов напад врз украинските градови преку стотици беспилотни летала и проектили. Од Белата куќа немаше ниту еден глас на критика. Следниот ден, Трамп разговараше со Зеленски во, како што рече, „многу добар телефонски повик“ кој траеше околу еден час. Во четвртокот, Зеленски ги информираше лидерите на ЕУ додека се собраа во Брисел преку видео повик за да продолжат со дискусиите за тоа како можат да ја поддржат Украина (и да се бранат себеси) додека САД ги намалуваат своите обврски за безбедноста на регионот. Зеленски рече дека разговорите со Трамп поминале добро, но подоцна налутено ги отфрлил барањата на Путин – Украина да стане неутрална и да ги намали своите воени капацитети. „Беше доста хаотично, како што сите знаеме“, рече Улф Кристерсон, шведскиот премиер, говорејќи пред новинарите на маргините на самитот во Брисел.
Борба за риби: Состанокот на Европскиот совет покажа колку лидерите на ЕУ се сега заглавени. Отсечени од вистинската акција меѓу Трамп, Путин и Зеленски, тие се најдоа себеси заробени во јамка од бизарни одвлекувања, кои се борат да постигнат напредок во помагањето на Украина или превооружувањето на сопствените војски. Во официјалните заклучоци од самитот беше нагласена потребата од „итна помош“ во зајакнувањето на домашната одбрана. Лидерите повикаа на „продолжување на работата на релевантните финансиски опции“. Сепак, не се сите убедени во плановите за структурата на нова програма за заем од 150 милијарди евра, која ќе ги поддржи одбранбените инвестиции на земјите од ЕУ во опрема произведена во рамките на ЕУ. Шпанија очигледно сака да ја редефинира „одбраната“ за да може да ја искористи предложената финансиска инјекција за решавање на проблемите со подигнувањето на нивото на морето и неправилната миграција. Еден од предлозите на највисокиот дипломат на ЕУ, Каја Калас, земјите доброволно да донираат дури 40 милијарди евра воена помош за Украина оваа година, се чини дека речиси целосно пропадна. Планот за задолжување на ЕУ, како што е моментално, би го исклучил трошењето евра за американско оружје, но и за високо ценета британска опрема, бидејќи Британија повеќе не е членка на блокот. Во време кога Лондон работи во соработка со Париз за формирање мировни сили за Украина, на многумина ова им изгледа како бирократско пречекорување. Во Брисел, официјалните лица велат дека решението е британскиот премиер Кир Стармер да потпише сеопфатен договор за одбрана и безбедност со ЕУ на планираниот самит во мај. Двете страни го сакаат тоа. Но, за некои во ЕУ има уште еден проблем: Договорот, велат дипломатите од одредени крајбрежни земји, мора да вклучи и нови аранжмани за работи како што се правата за риболов.
Така, иднината на европската одбранбена соработка би можела да биде блокирана од класичен спор за брегзит. „Ако“, а не „кога“ ќе има прекин на огнот? Зборувајќи приватно, дипломатите и официјалните лица известуваат дека во Брисел има ново и мрачно чувство на „реализам“. Европејците сега признаваат дека никогаш нема да бидат дел од мировните преговори што ги има на ум Трамп и се чини дека нема да можат да ја заменат поддршката што Америка му ја даде на Киев во однос на воената помош, без разлика што сака Калас. Како што рече Кристерсон, шведскиот лидер: „Јасно е дека ЕУ не е „тоа“ кога станува збор за одбраната. Во Обединетото Кралство, Стармер се сретна со воени планери кои работеа на напорите за дизајнирање на потенцијална воена сила составена од земји како Велика Британија и Франција, која ќе помогне да се гарантира каков било иден мир против руските напади. Сепак, дури и тој не звучеше сигурно, често ги оквалификуваше своите коментари со зборовите: „Ако се постигне договор“. Политико
