Петнаесет милји источно од гарнизонскиот град Лиман, со месеци се води очајна борба на источниот фронт на Украина. Некогаш зелената борова шума Серебриански денес е претворена во изгорени трупци, уништени поради руските напади кои имаат за цел да ги елиминираат украинските војници, пренесува „The Guardian“. Плашејќи се дека линијата на фронтот може да „пукне“, украинските команданти ја распоредија пешадиската бригада на Азов. Нивната задача беше и е да го одбијат она што наредникот со првиот баталјон на единицата, го опиша како „постојани напади, секој ден, понекогаш и 24 часа“. Повремено бригадата прави опасни пешадиски контранапади.
Лошата видливост и неусогласеноста на опремата ја отежнува борбата. Наредникот на бригадата со надимок „Путер“, опиша „повеќе или помалку константно“ артилериско несовпаѓање од пет спрема еден во корист на Русите, иако тој верува дека е поблиску до 10 спрема еден во најинтензивните точки на борби на фронтот, како на пример за време на зимската битка кај Авдиивка, која падна во рацете на освојувачите во февруари.
Нападите со руски беспилотни летала исто така се множат, раскажува војникот, како одраз на успешната промена на Москва кон воена економија. Но, можеби најсериозниот проблем со кој се соочуваат бранителите се руските лебдечки бомби, лансирани од воздух од дури 70 километри од авионите Су-34 и Су-35. Станува збор за умерено прецизно оружје кое, ако се случи да слета на целта, може да направи хаос на во одбрамбените редови.
Макас, штаб наредник во вториот баталјон, вели дека „од 100 до 150 бомби во еден сектор се лансираат дневно“, изјава што сугерира дека официјалната украинска војска тврди дека 3.500 ги погодиле првите борбени линии во првите 77 дена од годината. Оружјето може да носи 500 килограми или 1,5 тони експлозив, од кои вториот може „да создаде кратер широк 30 метри и длабочина од 7 до 10 метри“, вели тој.
Од поголемите бомби разбирливо се плашат војниците на фронтот – и пресретнувањето на нив или авионите што ги лансираат е задача на воздушната одбрана – со која Украина во моментов се соочува со недостаток – или можеби борбените авиони Ф-16 вооружени со проектили со долг дострел, иако малкумина очекуваат западните авиони да бидат готови, со обучени пилоти, многу пред крајот на годината, а нивната конечна бројка е неизвесна.
Украина го подигна еден од ретките системи за противвоздушна одбрана „Патриот“ на фронтот во февруари, „нокаутирајќи“ 10 Су-34 и два Су-35, според информациите на нејзините воздухопловни сили, но на почетокот на март распоредениот систем напред беше оштетен од руска ракета.
Ваквите нерамнотежи во оружјето, предизвикани од долгиот прекин на американската воена помош и бавниот развој на европското производство на оружје, почнаа да влијаат на украинскиот морал. Високи личности признаваат приватно дека мобилизирањето повеќе мажи за борба станува предизвик, при што некои бегаат од земјата или размислуваат за тоа – додека други се фокусираат на пронаоѓање единици каде командантите нема да ги изложат на непотребни ризици.
Се проценува дека Русија до неодамна имала 400.000 војници кои се бореле во Украина, бројка која се зголемува на 500.000 – создавајќи итна потреба од повеќе бранители, како и замена на жртвите (официјален просек на украински војници убиени месечно е околу 1.300 и број на ранети најмалку трикратно повеќе). Постои широко распространето очекување дека Москва наскоро ќе се обиде да започне поинтензивна офанзива, иако има знаци дека засилувањето веќе започна.
Пред две недели, врховниот командант на Украина, генерал полковник Олександар Сирскиј, рече дека „ситуацијата на источниот фронт значително се влоши“ и дека периодот на суво потопло време ги олеснува новите руски напади со тенкови и оклопни возила. Украинското воено разузнавање процени дека 20.000 до 25.000 Руси се собираат западно од Бахмут во близина на Часив Јар, надевајќи се дека ќе го заземат високото место во централниот дел на Донбас – но уште позначајно е тоа што на 5 километри од Авдиивка се формира руски мост.
Опсегот на непосредните потреби на Украина се препознава во широчината на опремата испорачана во пакетот од 1 милијарда долари од САД, кој вклучува артилериски гранати, рачни противвоздушни ракети Стингер, противтенковско оружје Џавелин и оклопни возила Бредли. Дополнителен пакет од 500 милиони фунти објавен од Британија, исто така, вклучува 400 оклопни возила: посебен проблем, велат украинските медицински лица, е да се има доволно заштитен транспорт за да се извлечат ранетите од бојното поле.
Во блиска иднина, експертите веруваат дека ќе бидат потребни понатамошни кругови на воена помош за да се смени сликата на бојното поле за Украина, вклучувајќи уште најмалку седум противвоздушни системи „Патриот“ за заштита на нејзините градови и за сузбивање на бомбардирањето на фронтот. „Засега ова не е контраофанзивен пакет за Украина и нема реални изгледи за контраофанзива оваа година. Следната година ќе биде тешка и можеби Украина ќе мора да отстапи повеќе територии пред да се стабилизира“, вели Метју Савил, аналитичар од лондонскиот институт за Обединети услуги.
Она што е тешко да се процени е штетата предизвикана од задржувањето на средствата за Украина од страна на републиканците од страна на САД и темпото на Европа на градење индустриска поддршка. Иако војниците на фронтот, како што е Макас, известуваат дека „10 или 15 Руси се убиени за секој Украинец“, тимот од Руси мрачно верува дека Русија може да издржи стапка на жртви од околу 20.000 до 30.000 месечно (приближно на сегашните нивоа) за околу уште една година, дозволувајќи им на силите на Москва да нападнат по целата линија на фронтот.
Украина, многу помала земја, мора да најде начин да мобилизира повеќе помлади луѓе. „Просечната возраст на украинската армија е 43 години“, вели Савил, „и тоа значи дека Украина ќе мора да мобилизира повеќе млади луѓе, кои досега земјата се обидуваше да ги заштити“. До моментот кога западното воено индустриско производство ќе достигне врв кон крајот на годината, како што предвидува Киев, ќе бидат изгубени повеќе Украински животи – а Савил тврди дека остатокот од 2024 година може да биде за бранителите кои се обидуваат да ги истрошат руските агресори некаде по 2025 година.
Меѓутоа, во шумите околу Лиман има поинаква перспектива. Додека неколку бригади се мачеа во последната фаза од борбите, Азов вели дека ги поразил руските напаѓачи во шумата Серебријански. Силната бригада од повеќе од 5.000 борци ги отфрли сите екстремно десничарски здруженија, немилосрдно нагласени во руската пропаганда пред инвазијата, и е една од елитните сили на војската, целосно составена од доброволци. Членовите велат дека има листа на чекање за регрути, што му овозможува да избира меѓу нив.
„Тавр“ Бохдан Кротевич, началникот на кабинетот на Азов, тврди дека високиот морал, кохезијата на единицата и подготвеноста да се дозволи да се слушнат сите чинови, а не нужно да се покажат на друго место, биле клучот за успехот – спротивставувајќи го стилот со традиционалниот стар хиерархиски модел на советска команда. Културата на „меѓусебно почитување“ има за цел да осигура дека животот на војниците нема да се троши залудно, а командантот го нагласува младиот профил на бригадата, со просечна возраст „од 35 години“.
Високиот морал и свежото размислување во подобрите единици на Украина нема да бидат доволни за да се добие војна за национален опстанок, а природата на западната поддршка во пракса фрустрира многу украински војници. Тавр се жали дека западот досега испорачувал оружје само за да создаде „ќорсокак што е можеби удобен за западот, иако цивилите продолжуваат да умираат“, истакнувајќи дека најмалку осуммина беа убиени во бомбардирањето во и околу градот Днипро минатата недела.
