Повеќето од нас се оневозможени на одреден начин да го разберат рецептот за полесен живот и да водат живот како успешните луѓе – да ја дознаат нивната утринска рутина, како тие остануваат организирани и мотивирани. Сепак, нивните стратегии не функционираат за секого.
Мрзливите луѓе можеби не се идеални примери, но често, несвесно, даваат корисни сознанија, а ова се петте најдобри лекции што можеме да ги научиме од нив. Така барем тврди авторот на текстот, Шон Кернар, издавач во „Јаху“.
Поставете јасни граници – Луѓето генерално не се добри во поставувањето граници, а тоа може да создаде конфликти и да ја намали ефикасноста. Ова е особено проблематично во работните средини каде што има нејасни хиерархии и нерешени односи на моќ. „Еден од моите колеги, талентиран графички дизајнер, беше вистински мајстор во заштитата на своето време и енергија – користејќи стратешка мрзеливост. На кого менаџерот се обидел да му наметне нереален рок (што би значело дека ќе мора да работи прекувремено), тој мирно му одговорил: „Жал ми е, но не може. Веќе сме преплавени со ова, ова и ова“, објаснил Кернар.
Точно е дека не тој не бил пренатрупан со работа – Но, мора да му се оддаде признание. Тој немал висока плата, а корпорациите немаат проблем да ги исцрпат неговите работници пред да го заменат. Во ретроспектива, тие рокови не биле толку важни. Се разбира, овој пристап има свои граници. На повеќето корпоративни работни места, ако сакате да напредувате, ќе се очекува да работите повеќе од 40 часа неделно.
Го поедноставуваат животот – Минимализмот е и уметност и начин на живот. Истражувањата покажуваат дека го намалува стресот, ја зголемува енергијата и го подобрува квалитетот на животот. Еден пример за минимализам е малку гардероба – носење исти облеки одново и одново. Ова често го практикуваат дури и оние кои не се особено мотивирани. „Лично, се држам до неколку основни комбинации. Така ми е поедноставно – не трошам време размислувајќи за облека секој ден. И искрено, премногу сум скржава за да ги следам модните трендови. На крајот на краиштата, прекумерната посветеност на модата често доведува до тоа да изгледате смешно на старите фотографии“, рекол тој. Помалку работи значи помалку грижи. Нема потреба постојано да се полнат ќеси за донации со облека што е скапо платена и никогаш не носена.
Секое нешто што го поседувате зазема простор во вашата глава и бара внимание – Фрлањето непотребни работи носи огромно чувство на олеснување. Се држат до воспоставените обрасци – Мрзеливоста често се поврзува со лежење на каучот и бесцелно гледање по телефонот. А понекогаш тоа е вистина. Но минимализмот може да се користи и како алатка за приоретизирање. Ако не ви се допаѓаат бесмислени разговори, не се занимавајте со нив. Ако не сакате некој да ви праќа глупости, игнорирајте ги. Обвинете ја мрзеливоста. „Поголемиот дел од времето го поминувам на компјутер, фокусирајќи се на двете клучни активности кои ми носат најголема корист: пишување и истражување за пишување. Сепак, често се наоѓам себеси како тонам во бескорисни интернет дупки, опседнувајќи се со теми кои ретко се наоѓаат во моите написи. Кога би бил попаметен со времето, би го направил тоа што треба и би го завршил со тоа“, објаснил тој.
Тие го решаваат проблемот само еднаш – Бил Гејтс еднаш рече: „За тешка работа би избрал мрзлив човек, бидејќи тој ќе го најде најлесниот начин да го направи тоа“. Оваа изјава е темелно анализирана и често погрешно разбрана. Гејтс зборуваше за високо ниво на ефикасност – да речеме, програмер кој пишува код што ја автоматизира работата што инаку би требало да се изврши рачно. Исто така, дефиницијата на Гејтс за мрзлив веројатно значи некој кој работи „само“ 50 часа неделно. Но, поентата останува. Има вредност во препознавањето на едноставни решенија и наоѓање на најефикасниот начин до вашата цел, наместо да дозволите вашата работна етика да ве истроши. Паметниот, но мрзлив човек знае дека ако направи нешто како што треба првиот пат, нема да мора да се врати назад и повторно да помине низ истиот процес.
Не се грижат премногу – Кортизолот, хормонот на стресот, често е демонизиран во светот на здравјето и благосостојбата – и тоа со добра причина. На долг рок, тоа може да биде опасно. Сепак, умерените нивоа на кортизол се всушност корисни за мозокот, го подобруваат фокусот, ја зголемуваат свесноста и помагаат во формирањето на меморијата. Проблемот настанува кога нивото на стрес ќе надмине одредена граница – тогаш наместо подобрување, доаѓа до блокирање на когнитивните функции. „Најдобрите менаџери и лидери што ги сретнав знаеја да останат присебни дури и под голем притисок. Еден од моите колеги, поранешен специјалец со три борбени мисии зад себе, беше пример за ова. Кога атмосферата на состаноците стануваше напната (на пр. поради лошите резултати), тој одговараше мирно, без никаква трага на нервоза на лицето. Еднаш го прашав како успева да остане толку присебен. Неговиот одговор остана врежан во моето сеќавање: „Ги водев војниците во битка и неколку пати бев на работ на смртта. На крајот на денот, ако не пуштат да одиме, ќе бидеме добро. Ќе можеме да си одиме дома, да ги прегрнеме нашите деца. Ќе можеме да и се јавиме на нашата мајка“.
