Наспроти изнесеното во објавата дека „демократијата на Европа е фасада без слобода и правда“, судовите во Европа постапувајќи во високопрофилни случаи како горенаведените, покажуваат еднаков третман и за функционерите и за обичните граѓани. Вистиномер рецензираше објава на социјалната мрежа Фејсбук во која пишува: Кога судот се користи како оружје против противниците, тоа не е правна држава – тоа е ПОЛИТИЧКА чистка. Денеска е Ле Пен. Вчера беше Џорџеску. Утре ќе биде некој друг. Вака изгледа „демократијата“ на денешна Европа – фасада зад која нема ниту слобода ниту правда. Лидерката на француската крајна десница Марин Ле Пен и водечка кандидатка да стане идна претседателка, доби забрана да се кандидира за јавна функција во наредните 5 години, затоа што нејзината политичка партија и таа самата, беа осудени за проневера на милиони евра европски пари.
Како што пишува „Њујорк Тајмс“ Ле Пен е осудена на казна затвор од 4 години од кои две се условни, а две може да ги отслужи во куќен притвор, и казнета е со парична казна од 100 илјади евра или 108 илјади долари. Таа ќе ја обжали пресудата со што и затворската казна и паричната глоба што треба да ги плати се ставаат „на чекање“. Судот не е оружје против политичките неистомисленици Не е точно наведеното во објавата дека „судот се користи како оружје против противниците за политичка чистка“ ниту во нејзиниот случај, ниту во случајот на Калин Георгеску кој се споменува во објавата. Во случајот на Ле Пен, францускиот кривичен суд донесе пресуда дека таа ја одиграла централната улога во нелегална партиска шема, кога нејзината партија уште го носеше името „Национален фронт“ – на начин што искористила речиси 5 милиони долари на Европскиот Парламент за трошоци во нејзината партија меѓу 2004 и 2016 година. Во тоа време, како што наведува „Њујорк Тајмс“, партијата имала проблеми со финансирањето односно немале доволно пари. Ле Пен е дел од Европскиот Парламент од 2004 до 2017. Судот досуди дека партијата ги користела парите на Европскиот Парламент за да плаќа асистенти во партијата „Национален фронт“ за тело кое е неповрзано со ЕУ. Судиите ги отфрлија аргументите на Ле Пен дека било соодветно асистентите да работат работа поврзана со политичката партија.
Претседавачкиот судија Бенедикт де Пертуи ја нарече забраната за Ле Пен да учествува во политиката како неопходна, поради сериозноста на обвиненијата и фактот дека обвинетата не покажувала волја да ги признае фактите. Судот мора да осигура дека избраните функционери, исто како и обичните граѓани, ќе имаат ист третман кој нема да е протекционистички, рече таа.
Пресудата не ја оневозможува Ле Пен да биде пратеник во националното Собрание, ама за да се кандидира за претседател во 2027 година ќе мора да добие поволна пресуда на Апелација пред самиот краен рок за кандидирање. Заедно со неа осудени беа уште 23 лица за истиот случај – злоупотреба на пари од Европскиот Парламент. Значи, лажните вработувања на асистентите финансирани од европски средства додека тие работеле за политичка партија, а неповрзано со Европската Комисија, е она за кое Ле Пен ја доби осудителната пресуда и забраната да се кандидира. Одлуката е суверена, на францускиот кривичен суд, не е инструирана од никого, односно е донесена во регуларна постапка со судење што траеше 9 недели. Од 2004 до 2016 година, парите на даночните обврзници што одеа кај членови на Европскиот Парламент за да ги платат своите асистенти во Стразбур и Брисел, наместо кај нив, оделе во рацете на партијата „Национален Фронт“ за да се платат нивните партиски вработени во Франција, пишува Гардијан. Луѓето платени со овие пари немале врска со работата на Европскиот Парламент. Ле Пен е прогласена за виновна за директно организирање на 8 вакви фиктивни договори во вредност од 474 илјади евра. Според судот таа е и во центарот на поттикнувањето на пошироката шема на лажни вработувања што ја спровела со авторитет и одлучност. Судот ја донесе пресудата за Ле Пен базирана на многу докази. Еден од нив е мејл испратен од фиктивно вработена членка на партијата на Ле Пен, која напишала во мејлот: Би сакала да го видам Европскиот Парламент и тоа би ми овозможило да ги запознаам членовите на Европскиот Парламент на кои сум приврзана. Таа очигледно никогаш не бил во Европскиот Парламент, каде би требало да работи 4 месеци.
За Георгеску решаваше романски суд, а не ЕУ Наспроти изнесеното во објавата, домашните институции во Романија како суверена држава беа оние што одлучија Калин Георгеску да не се кандидира на претседателските избори во мај, а не Европската Унија. Романија и Франција преку свои домашни институции со суверени закони и одлуки решија во овие два изолирани и разграничени случаи, да ја забранат кандидатурата во едниот случај поради злоупотреба на ЕУ фондови а во другиот – поради спротивни вредности од оние што ги бара претседателската функција на Романија. Иако во објавата се тврди дека „демократијата на Европа е фасада без слобода и правда“, судовите во Европа постапувајќи во високопрофилни случаи како горенаведените, покажуваат еднаков третман и за функционерите и за обичните граѓани. Поради сите горенаведени факти објавата што ја рецензираме ја оценуваме како невистина. Извор: Новинска агенција МЕТА
